2013 yılının ekim ayında dünyayı gezmek için demir aldılar. Hiç denizcilik deneyimi olmadan Antarktika’ya doğru yola çıktılar. Bu yüzden de kendilerine çekinmeden cahil dediler…
Bloglarında yazdıkları gibi kafalarında tonlarca soru vardı… Okyanusları aşabilecekler miydi? Doğayı nasıl tanıyacaklardı, kimlerle tanışacaklardı ve en önemlisi başlarına neler gelecekti. Dört yıldır dergimize yazdıkları yazılarla Maral ve Uğur’u yani “cahilcesareti ekibini” takipteyiz. Başlarına gelenlerle başa çıkma şekilleri bence takdire şayan… Hayata bakışları, beklentileri, cahillikleri insana yaşama sevinci veriyor. Çıktıkları bu yolda onları daha çok şey bekliyor. Üstelik de şimdi hayatlarında büyük bir değişiklik var. Okyanus bebesi Milo da onları katıldı. Sanırım şu sıra dünyanın en küçük denizcilerinden biri.. Henüz iki buçuk aylık…
Teknede çocuklu bir hayatın nasıl olacağını önümüzdeki günlerde Maral’ın kaleminden okumaya devam edeceğiz, şu sıralar bebeğe alışma devresinde olduğundan “izinli”… Ocak ayındaki yazısında “İlk kez, çocuklu bir aile ile, yola çıkmadan Kaş’ta karşılaşmıştık. Üç çocuklu teknenin içi tam bir tımarhane idi, ama onların yoğun mutluluğunun bizi ne kadar şaşırttığını hâlâ hatırlıyorum” diyen Maral ve Uğur’dan yoğun mutluluk yazılarını dört gözle bekliyoruz…
Ben de Milo’nun gelişiyle tüm okyanus bebelerinin, minik optimistçilerin, dünyayı dolaşma cesareti gösteren çocuk denizcilerin ve denizcilerin çocuklarının 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı kutlayayım istedim. Denizci bir neslin yetişmesi umuduyla iyi bayramlarınız olsun çocuklar…
İyi okumalar, iyi seyirler.
Selcen Tanınmış
selcen@motorboatdergi.com
