Galapagos Adalarına yolculuk, kapsamlı hazırlıklar gerektiriyor, ancak ödülü büyük. Jessi Zevalkink deneyimini paylaşıyor.
Galapagos Adalarına seyrin ilk sabahı, saat altıda bir saatlik yalnızlık için yatağımdan fırladım. İki saatlik gündoğumu ve sessizlik için daha erken kalkmayı umuyordum ancak bir saat de yeterliydi. Sıcak başlamadan ve oğlum Otis uyanmadan önce bu bir saatin keyfini çıkarmak istiyordum.
Acapulco’dan ayrılışımız öncesi biriken stresten kurtuluş önceki akşamın ateşli günbatımında beni savunmasız yakalamıştı. Bu seyir için hazırlıklarla geçen altı ayın sonunda uzun ve yorucu bir gün olmuştu. AIS vericimiz ve IridiumGo uydu telefonumuzun da gelmesiyle eksiklerimizi tamamladık. Eylül ayının ilk günlerinde başladığımız hazırlıklar bitti. Bugün 4 Şubat ve yola çıkış günümüz. Alekona, Güney Amerika’ya yelken açmaya artık hazır.
Seyrimiz 10-12 gün sürecek. Rüzgârın Meksika’daki Chivala geçidinde hızlandığı Tehuantepec rüzgâr kanalını dikine geçmeyi düşünüyorduk. Burası hava akımının Meksika Körfezi’nden Pasifik’e kara üzerinden geçebileceği en kısa mesafe ve kış aylarında kıyıdan 300-500 mil açıkta fırtına veya kasırga kuvvetinde rüzgârlarla karşılaşmak sıklıkla mümkün. Uydular bu rüzgârın kalıntısı olan soluğanı okyanusta 1000 mil uzakta bile görüntüleyebiliyor.
Bölge yaygın olarak Meksikalı ve Guatemalalı balıkçılar için güvenilmez olarak tanınıyor. Tehlikeli şekilde açıkdenize sürüklendikleri pek çok hikâye var ve genelde dünyanın daha sakin yerlerinden gelecek olan yelkenciler için bir meydan okuma durumu yaratıyor. Tehuano’nın kuvveti ve Alekona’nın buluşmasını zamanlamak yüksek hızlı bir kavşakta kırmızı ışıkta geçmekten sakınmak kadar önemli. Tehuano çok erken veya çok geç geldiğimizde bizi kolayca bordadan vurabilir.
KATİL BALİNALAR
Dünyanın iki yarısının birbirlerine ters esen hakim rüzgâr yönlerine ayrıldığı buluşma bölgesinde seyrimizin yarısında iskele kontrada olmayı, Tehuano’yu aştığımızda ise sancak kontraya dönmeyi umuyoruz. Yolun Galapagos’a kadar olan bölümünde hafif havalar bekliyoruz.
Hava tahminleri öfkeli Tehuano’nun sonunda güç kaybettiğini gösteriyor. Kavşağa kesinlikle yeşil ışıkta varacağımızı düşünerek planladığımız zamanda seyre başlamamızda ısrar eden seyir plancımız Luke’a güvenimiz tam. Ve bunu yapıyoruz; denizler devam eden rüzgârdan daha büyük ve 25kt üstünde rüzgârla karşılaşmıyoruz. Arkadaşım Jane, Otis ve ben, kaba denizleri geçerken yaklaşık iki gün boyunca yapmak istediğimizin tam aksine içeride kalıyoruz. Ancak seyrin dördüncü gününde, sonunda biriktirmekte olduğum gerginliği boşaltabiliyorum. Teknede 4,5 kişiyiz, gerçek bir rüya takımı. Azimli eşim Luke yetenekli bir yelkenci ve navigatör. Callahan dahi bir teknisyen ve tutkulu bir yelkenci. Jane benim karada yaşayan en iyi arkadaşlarımdan biri ve 14 aylık sakar, yeni yürümeye başlayan oğlum Otis’in yardımcı bakıcısı. Ve ben deniz hayatını yeni anneliğin denemeleriyle bir araya getirmekte inat ediyorum. Denize ve anneliğin ikinci yılına yaptığım bu olağanüstü yolculuk verebileceğim her şeyi alıyor. Otis’i güvende ve teknede tutmak tek işim haline geliyor. Bir deniz gezgini olarak önceden taşıdığım bütün sorumluluklar uçup gidiyor.
Galapagos Adaları gezi yazısının devamnını Eylül sayımızda okuyabilirsiniz.
